شناسایی شایستگی‌های حرفه‌ای کارکنان دانشگاه متناسب بامسیر شغلی آنها (مورد مطالعه: دانشگاه فردوسی مشهد)

این پژوهش با هدف شناسایی شایستگی‌های حرفه‌ای کارکنان دانشگاه فردوسی مشهد با استفاده از رویکرد تحقیق آمیخته اکتشافی انجام شده است. روش پژوهش در بخش کیفی مطالعه موردی و در بخش کمی روش توصیفی-تحلیلی بوده است. در بخش کیفی پژوهش، با تحلیل محتوای اسناد مصوب دانشگاه (از جمله کتابچه طبقه‌بندی و ارزشیابی مشاغل دانشگاه و نیز سند راهبردی دانشگاه)، شایستگی‌های مورد انتظار از کارکنان شناسایی گردید. سپس با مراجعه به سرپرستان کارکنان، لیست شایستگی‌های شناسایی شده تکمیل و اصلاح گردید. در ب 2000 خش کمی پژوهش با استفاده از ابزار پرسشنامه میزان اهمیت شایستگی‌های شناسایی‌شده در مسیر شغلی کارکنان با نظرسنجی از آنها مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج بخش کیفی پژوهش نشان داد که شایستگی‌های شناسایی شده برای کارکنان دانشگاه را می‌توان در قالب پنج دسته از شایستگی‌های ‌محوری دسته‌بندی نمود که عبارتند از: شایستگی‌های فردی، میان‌فردی، ادراکی، سازمانی و فنی. نتایج بخش کمی پژوهش نیز نشان داد که از دیدگاه کارکنان، شایستگی‌های فردی بیشترین اهمیت را در مسیر شغلی آنها دارند و در مراتب بعدی شایستگی‌های سازمانی، ادراکی، فنی و میان‌فردی قرار دارند.